JBL LX 700

Seria LX to kolumny, które miały otworzyć amerykańskiemu koncernowi JBL drzwi do rynku na Starym Kontynencie. Zostały zaprojektowane specjalnie z myślą o europejskich gustach. Patrząc na aktualny rynek kolumn można stwierdzić, że swoje zadanie seria LX wypełniła bardzo dobrze. JBL trafia „pod strzechy” również w Polsce.

LX 700 to nieduże kolumny podłogowe – 80x24x25. Są układem dwudrożnym z głośnikiem niskośredniotonowym o średnicy kosza 18 cm oraz calową kopułką tytanową. Na szczęście producent nie silił się na konstrukcję o jak największej liczbie głośników. W tym „rozmiarze” układ dwudrożny to strzał w dziesiątkę. Zwraca uwagę solidność i dokładność wykonania skrzynek. Materiałem są płyty o grubości 20 mm i przy takich rozmiarach skrzynki jest to solidna propozycja. Wiele aktualnie sprzedawanych kolumn w cenie 1000-2000 zł jest wykonana z cieńszych płyt. Krawędzie płyt są przycięte pod katem 45 stopni. Tak złożona skrzynka jest szczelna, sztywna i estetyczna. Wzorowo jest tez położona okleina. Przednie pionowe krawędzie są zaokrąglone. Biorąc kolumnę do reki czuć, że całość jest po prostu solidna. Nie ma jednak róży bez kolców. Na przedniej ściance, nie wiadomo po co, jest ozdóbka z szarej gąbki/pianki. Ani to jest ładne ani potrzebne a się nieco pokruszyło. Chyba w końcu się zdecyduję i to odkleję. Na szczęście maskownice są ładne i zakrywają dokładnie „motyw zdobniczy”. Otwór BR jest położony na tylnej ściance. Jak przystało na produkt audio walczący na europejskim rynku kolumny są wyprodukowane w… Danii.

Jak może grać mały podłogowiec JBL? Pierwsze wrażenie, hm… Jakby człowiek się spodziewał czegoś innego. Może to kwestia wyobrażenia na temat brzmienia JBL. Wydawałoby się, że będzie huczał bas a soprany zaleją pomieszczenie. Niespodzianka. Kolumny mimo pewnej tendencji do dynamicznego grania są bardzo kulturalne. Najbardziej zaskoczył mnie bas. W pierwszej chwili wydawało mi się, że jest go za mało. Po przesłuchaniu kilku nagrań okazało się, że jest ale tylko wtedy kiedy potrzeba. Gra dosyć szybko, soczyście. Wybrzmiewa krótko. Jeśli ktoś liczy na miłe, przeciągłe mruczenie to raczej musi szukać gdzieś indziej. Można zaryzykować twierdzenie, że mamy namiastkę możliwości różnicowania barwy basu, co w tej klasie cenowej, moim zdaniem oczywiście, jest ogromną zaletą. Jest to w dużej mierze wynikiem dość szybkiego wybrzmiewania dźwięków w tym zakresie. Krótko mówiąc w kilku znanych mi wcześniej nagraniach dźwięk niskich rejestrów mnie zaskoczył. Zakres niskich tonów najbardziej odróżniaj LX 700 od większego brata LX 800. W większym modelu bas niejako był obecny prawie cały czas stąd nawet mocne uderzenie niskich tonów nie zaskakiwało. Słuch jakby był przygotowany do tego, że zaraz coś tam się wykluje. W 700 jest inaczej. Jak nie ma to nie ma a jak jest to „łup” i po sprawie. Dla mnie duży plus za takie podejście choć przy krótkim, bezpośrednim porównaniu pierwsze wrażenie może być odmienne. Również wielkość pokoju odsłuchowego grała tu niebagatelną rolę ( 18 m2 ). Kolej na średnicę. Tutaj mam najmniej do powiedzenia. Jest, gra. Nie jest ani za gruba ani sucha. Słuchając wielu kolumn, szczególnie angielskich (Tannoy, Kef), mam wrażenie, że średnie tony są nieco wycofane, mniej wypełnione za to przełom średnie/wysokie jest bardziej szczegółowy. W rocku czy muzyce rozrywkowej to nie przeszkadza. W jazzie (współczesny bądź smooth jazz) gra wręcz bardzo dobrze. Jednak myślę, że zwolennicy muzyki kameralnej, chórów czy opery powinni sobie posłuchać kolumienek tego typu. Wysokie tony są dosyć jasne, wyraźne ale nie nazbyt metaliczne. Początkowo miałem wrażenie, że ten zakres jest podbity ale w porównaniu z tym co oferuje generalnie szkoła niemiecka ( Elac, Heco ) bardziej pasuje mi określenie, że średnica jest nieco wycofana. Może to gra słów ale staram się jakoś określić charakter dźwięku co wcale nie jest proste  . Przestrzeń kreowana przez JBL jest adekwatna do klasy kolumn. Raczej preferowana jest prezentacja namacalna, przed zestawami. Przeważa wrażenie, że muzycy są z nami w pokoju a nie 100m od nas na wielkiej scenie. Chociaż w niektórych nagraniach koncertowych tak właśnie jest.

Reasumując, konstrukcja JBL LX 700 to porządna oferta. Brzmienie należy określić jako namiastka, w zaskakująco wielu aspektach, dźwięku produkowanego przez zestawy kilkukrotnie droższe. Również wykonanie jest pierwsza klasa. Można w podobnej cenie kupić kolumny, które będą większe, wyposażone w więcej głośników, zagrają głośniej (choć 700 potrafią zahałasować ) będą miały więcej basu itp. itd. ale jak zawsze w tej grupie produktów kompromisy są ogromne a LX 700 potrafią przekonywać. Nie jest to typowy produkt epatujący typowo efekciarskim dźwiękiem i bardzo dobrze, bo większości czytających tą stronę takie rozwiązania raczej nie interesują. W cenie kilkuset złotych za parę na rynku wtórnym uważam te kolumny za warte grzechu. Ja poszukuję ostatnio następcy na miejsce LX ( pomieszczenie odsłuchowe baaaardzo urosło ) i w cenie ok. 1500 zł Ameryki nie odkryłem a odsłuchałem już chyba z 6 zestawów.